Kitap hakkında: 1914 / Bu kitabın kaderi dramatik ve belki de tipiktir. Pek çok kez okuma çevremizden dışlandığı için devrim öncesi pek çok seçkin yayının kaderini paylaştı. Kapağında şöyle yazıyor: Roerich. Derleme. Bir tane ayırtın. Yayınevi I. D. Sytin. Moskova. 1914. Ancak toplanan eserler (üç cilt olarak planlanmıştı) gerçekleşmeye mahkum değildi: Dünya Savaşı'nın patlak vermesi bunu engelledi. Ve ilk cilt yeraltına inerek nadir kitapseverlerin malı haline geldi. Stalin sonrası dönemde, Roerich'in ve eserlerinin anavatanına kademeli, ilk başta oldukça çekingen bir dönüşü başladı. Roerich'in başarısız derleme çalışmalarından bazı eserler süreli yayınlarda yayınlandı ve çeşitli Roerich yayınlarında yer aldı. Ancak kitap, yazarın tasarladığı ve yayımladığı şekliyle ilk kez tam haliyle ortaya çıkıyor. Burada, on yedinci yıldan sonra değişen yazım dışında her şey değişmeden kaldı. İzin verdiğimiz tek şey, kaderin iradesiyle ayrı bir yayına dönüşen Roerich'in cildine bir isim vermekti. Yazısının başlığını “Nazik Göz” başlığına koyduk. Bu tesadüfen yapılmadı. Makale sanatçının ahlaki ve estetik inancını formüle ediyor. Stanislavsky'nin öğrencilerine hitaben söylediği sözler Roerich için bir tür slogan haline geldi - makalede bunlardan alıntı yapıyor: "Her şeyde en kötüsünü değil, en iyisini nasıl bulacağınızı bilin." Daha sonra, Doğu bilgeliğinin asırlık gücüyle güçlenen bu düşünce, Roerich ve ailesinin hayatlarını inşa edecekleri ilkelere göre Yaşayan Ahlak Öğretisi'nin ilk kitabında yer alacak: “Her şeye bakmalıyız. çift ​​camdan iyi gelir ve kusur olgusunu on kat azaltırız, aksi takdirde aynı kalacağız".